می‌توان ورزش را به عنوان یک تعدیل‌کننده (modulator) برای سیستم ایمنی بدن در نظر گرفت. ورزش منظم و متعادل نه تنها به تقویت جنبه‌های دفاعی سیستم ایمنی کمک می‌کند، بلکه می‌تواند در تنظیم پاسخ‌های ایمنی نیز نقش داشته باشد. این امر به ویژه در مورد بیماری‌های خودایمنی که در آن‌ها سیستم ایمنی به اشتباه به بافت‌های بدن حمله می‌کند، می‌تواند مهم باشد.

برخی تحقیقات نشان داده‌اند که ورزش منظم می‌تواند به کاهش شدت علائم در برخی بیماری‌های خودایمنی کمک کند، احتمالاً از طریق کاهش التهاب و تنظیم فعالیت سلول‌های ایمنی. با این حال، نوع و شدت ورزش در این موارد باید با دقت و تحت نظر متخصص تعیین شود.

همچنین، ورزش می‌تواند تأثیر مثبتی بر سلامت روان داشته باشد که به نوبه خود می‌تواند بر سیستم ایمنی تأثیر بگذارد. استرس مزمن می‌تواند سیستم ایمنی را تضعیف کند و ورزش به عنوان یک راهکار مؤثر برای کاهش استرس شناخته شده است.

در نهایت، تأثیر ورزش بر سیستم ایمنی یک رابطه پیچیده و چندوجهی است. ورزش منظم و متعادل به نظر می‌رسد که برای عملکرد مطلوب سیستم ایمنی مفید است، در حالی که ورزش بیش از حد ممکن است اثرات منفی داشته باشد. درک این تعادل و تنظیم فعالیت بدنی بر اساس نیازهای فردی، کلید بهره‌مندی از فواید ورزش برای سلامت کلی، از جمله سیستم ایمنی، است.